Inwijdingsceremonie van een Tata

Ik heb al heel wat ceremonies meegemaakt, van initiëring van kinderen om toe te treden in de clan waarbij ze in hun wang bepaalde inkervingen krijgen, tot het aanbidden van de God van de jacht, maar gisteren voor het eerst een inwijdingsceremonie meegemaakt van een Tata die afgebouwd was. Jetse en ik waren uitgenodigd en dat was toch leuk, interessant…. Ongelooflijk. En deze flapdrol had natuurlijk geen fototoestel bij zich.

 

Geweldig veel dansen, maar niet alleen maar dat met die voeten op de grond en de kont naar achteren, nee echt dansen die iets uitbeelden. Dansen om de voorvaderen te eren, met prachtig trommel geluid, voorspoed op te roepen voor de familie van de Tata, een dans om de demonen en andere kwade geesten buiten de deur te houden, een dans om kracht te geven aan de mannen van de familie zodat zij in tijde van oorlog ten strijde kunnen trekken en hun familie kunnen verdedigen, een dans om goede jacht af te roepen, zo mooi………….. vooral het verjagen van de demonen en de kracht voor de mannen om vijanden te verslaan was heel indrukwekkend. Ik gaf een gilletje van schrik bij de eerste slag die viel toen ze elkaar met zwepen te lijf gingen. Jammer dat ik geen foto’s heb.

 

En wat zou leuk was, daarna kwam de maaltijd, niet zoals bij de recepties en feesten van overheden en projecten met een hoop drank en allerlei lekkers. Nee, er was regenputwater, zelfgebouwen tchouk en rijst met een sausje vermengd. Volgens mij was er ergens in de verte een kip doorheen gevlogen, Jetse vond een heel klein fliebertje vlees ergens tussen de rijst, en dat was het.

 

Dit vind ik mooier dan welk officieel feest met braspartijen dan ook. Toen we naar huis gingen hadden we inmiddels trek gekregen door de twee lepels rijst die we ophadden, dus nog even op Zongo wat bolletjes gekocht om de maag te vullen. GEWELDIG, ik wou dat ik jullie mee had kunnen nemen.

 

liefs,

 

Marjan