HEEL goed nieuws. (Maar een saaie column)

dinsdag 12 september 2006

We hebben vorige week 2 dagen onderhandeld over het nieuwe akkoord dat opgesteld dient te worden tussen het ministerie van Gezondheidszorg en SAB en het lijkt erop dat we er eindelijk uit gekomen zijn.

Mede dankzij de hulp van het ministerie van Buitenlandse zaken, die ons geweldig hebben ondersteunt met bijvoorbeeld uitleg van en laten schrappen van Beninse wetsartikelen. Want hoe moet ik daar verstand van hebben? Nee, hun hulp is van onbetaalbare waarde geweest in deze mallemolen van papieren en onderhandelingen, GEWELDIG!

We mogen al onze goederen en dergelijke zelf behouden en managen en hoeven ook GEEN geld van onze zogenaamde inkomsten af te dragen. Men heeft eindelijk door dat dit geld weer gebruikt wordt voor humanitaire doelen, salarissen personeel, elektriciteit, water et cetera.

Bovendien over hoeveel geld praten we nu eigenlijk? We vragen een financiële bijdrage aan de bevolking, maar vaak bestaat de betaling uit een kip, yamwortels of eieren omdat men gewoon geen geld heeft.

Dus toen we na 5 kwartier discussiëren het nog steeds niet eens waren over het hergebruik van deze inkomsten - voorstel van de regering was dat we al het geld op de rekening van het gezondheidscentrum zouden storten en dan samen bespreken hoe het gezamenlijk gebruikt zou worden - kwam ik weer met mijn vraag: Ja maar wat doen we dan met de eieren die we krijgen als betaling? Dat soort dingen moeten jullie dan samen maar beslissen met het comité, was het antwoord. Waarop Jetse zeer terecht opmerkte dat de eieren toch echt wel verrot zouden zijn voordat het comité bij elkaar zou komen.

Iedereen had reuze lol om deze opmerking en het hoofdstuk geld werd afgesloten met de garantie dat wij baas over onze eigen spullen en onze eigen centen blijven. Wat een opluchting.

We zijn nu voor 3 weken in NL en – als het goed is - teken ik bij thuiskomst - eind september - het nieuwe contract met de minister. Dan kunnen we de specifieke details verder afhandelen in een kleiner kader in Natitingou, maar we zijn beschermd en de regering staat garant voor de salarissen van een deel van het personeel, een harmonieuze samenwerking en sensibilisering en controle op het personeel. Het heeft even geduurd, maar gelukkig - uiteindelijk komt alles toch goed. Ze willen absoluut niet dat we Benin gaan verlaten.

Verder heerlijk om weer even in NL te zijn waar alles zo ontzettend goed geregeld is.
De inentingsboekjes waren bijvoorbeeld ook gestolen. Een telefoontje naar de GGD en we kunnen gewoon even langskomen voor een uitdraai want alles staat in de computer. Dat is toch een ongekende luxe!

Internetten, gewoon downloaden wat je wilt opslaan als belangrijke documentatie, mails met foto’s worden in enkele seconden verzonden, wat een genot.

We zullen met volle teugen genieten van de komende weken en hopelijk zien we veel mensen op het feest met Arjen Robben op 18 september a.s. Er zijn nog plaatsen over, dus heb je zin in een fijne avond waarvan de opbrengst wordt gebruikt voor een goed doel? Kom a.u.b.

Dikke knuffel allemaal,

Marjan