Doneer

2003 Marjan


Hierbijeen verslag van Marjan Kroone vanuit Benin; waar zij 6 weken verbleef om de bestaande projecten van Stichting Aktie Benin te controleren en om te onderzoeken op welke manier de beste resultaten kunnen worden bereikt met het nieuwe project dat in oktober van start is gegaan: het verbouwen en inrichten van het gezondheidscentrum in Boukombé.

Begin november heb ik diverse autoriteiten bezocht, omdat het in Afrika nu eenmaal zo werkt dat je de hoge pieten mee moet hebben wil je op klein niveau iets kunnen bereiken:

Daarna doorgereisd om uiteindelijk 8 dagen in Boukombé mee te lopen in het Centre de Santé om zélf te zien waar de problemen zitten en om te ervaren hoe moeilijk het is om te werken zonder materiaal; in oude vervallen gebouwen en zònder arts terwijl de regio ruim 60.000 mensen telt!

De verpleger die er werkt heeft niet eens een goede bloeddrukmeter; de beide onderzoekstafelszijn van hout, geen electriciteit,geen matrassen alleen verroeste bedden, geen ondersteken, urinoirs, slechts 1 oude infuusstandaard, bloedtransfusies wordengegeven onder gevaarlijke omstandigheden met minimale controle, maar dan is het de keuze van doodbloeden of een transfusie.Officieel is het verboden om een transfusie uit te voeren zonder arts, maar als je van alles bentafgesloten dan gebeuren dit soort dingen.

De overheid heeft overigensdit jaar een ambulance geschonkenzodat de ernstig zieken naar Natitingou ( 50 km onverharde paden) vervoerd kunnen worden naar het ziekenhuis daar. Echter dan moet je wel € 15,40 betalen en dan heb je geen geld meer voor je operatie, tja.... Dat schiet dus niet op.

Problemen buiten het oude gebouw en het gebrek aan materiaal en medicijnen:

Waterput Water uit de waterput

Voorbeeld van Thypus

Een Nederlander die ik ken en in Boukombé woont werd op een vrijdagmiddag opeens heel erg ziek.
Naar het centrum, geen bloedanalyse mogelijk dus conclusie: of malaria of thypus, ondanks inenting.
Voor de zekerheid aan de malariakuur omdat op vrijdagmiddag ook in Natitingou het niet meer mogelijk is een bloedtest te doen.
Maandags doodziek met zijn vrouw naar het ziekenhuis in Natitingou.
Moest eerst zelf nog op zoek in de stad naar een nieuwe naald en spuit omdat die niet voorradig waren!
Spuit gekocht - prijs onbekend - bloedanalyse € 6,-- medicijnen € 3,50.
Tel daar nog bij op de taxi-broussedie een autochtoon nodig heeft omdat hij geen auto heeft. Voor 2 personen 50 km heen en terug € 10,50.

Nou een ieder snapt dat het - bij een jaarinkomen van gemiddeld € 100,-- niet mogelijk is om dit te betalen. En heb je geld om de behandeling te betalen dan gaat dit weer op aan vervoer.

Daarom moet ons laboratorium daar ook komen.

Dan kan de analysein Boukombé zelf gesteld worden en medicijnen in voorraad gehouden worden!

Verder is het haast een onmogelijkheid om een arts te vinden die in Boukombé wil blijven omdat het het Siberië van Benin is.

Een sociaal leven is moeilijk omdat je er niets hebt; zelfs geen electriciteit: Maar... het ministerie heeft me beloofdop zoek te gaan naar een arts die daar uit de buurt komt, om daar te werken en voor langere tijd te blijven.

Ook wil men proberen de informatie en toestroming naar het gezondheidscentrum te verbeteren door het volgende programma:
de dorpen meer bij de gezondheidszorg betrekken met name kennis en verantwoording geven aan:

Dit zal ook een positieve wending geven aan de hele regio.
Iedereen is ervan overtuigd dat als er een laboratorium is en een beter gezondheidscentrum met goed materiaal, dat dan de mensen gaan komen uit de wijde omgeving. Gewoon omdat men nu toch niet geholpen kan worden en doorgestuurd wordt naar Natitingou terwijl daar geen geld voor is. Het is òf betalen voor het transport, òf betalen voor je behandeling.

Dit was een eerste verslag omeen beetje een idee te geven wat precies de problemen zijn voor ons nieuwe project en waarom het noodzakelijk is dat u ons financieel ondersteunt:
Wij hopen van harte op een bijdrage op giro 249053 t.n.v. Stichting Aktie Benin te Bedum o.v.v. Boukombé.

Onderzoekstafel in Boukombé EHBO: Behandeltafel in Boukombé

Foto 1: onderzoekstafel in Boukombé
Foto 2: behandeltafel EHBO in Boukombé

Vervolg verslag van de reis die Marjan Kroone maakte in november en december om de bestaande projecten te bezoeken en controleren.

Optiek:

Aktie Benin heeft o.a. een optiek opgezet in Natitingou.

Echter omdat de door Aktie Benin opgeleide opticiën alleen werkt, is het moeilijk om de dorpen in het Atacoragebied te bezoeken.
Daarom is er nu een vrouw - Rosalie - uitgekozen die de komende maanden opgeleid gaat worden door de huidige opticiën.

In de zomer van 2004 zal haar een test worden afgenomen en als deze met goed gevolg wordt afgelegd, dan zal Gabriël - de huidige opticiën - de dorpen gaan bezoeken en Rosalie de optiek in Natitingou gaan bemannen.

Weeshuizen:

Aktie Benin ondersteund ook diverse wees- en kindertehuizen.

Mede door het leveren van matrassen, kinderkleding, zeep, lakens en dekens en medicijnen.

Onze voorkeur gaat er naar uit om - met name - de kleding en de zeep lokaal te laten maken om de economie in Benin tevens te stimuleren en de kinderen niet te veel te verwesteren met hun kleding.

In de praktijk is dit moeilijk te verwezenlijken omdat de donateursmakkelijker goederen geven dan geld. Maar ook met de goederen zijn en blijven wij natuurlijk erg blij.

Meiden dragen de medicijnen naar de ziekenboeg Verpleegster internaat dolgelukkig

Meisjesinternaat in Natitingou.

Hier mogen de meisjes die de beste van de klas zijn en in de dorpen wonen, verblijven omde middelbare school opleiding te volgen.

Dit is dus voor de kansarme meisjes uit het Atacoragebied. Het is een nieuw project van de regering. De Stichting heeft ook hier medicijnen en ander medisch materiaal afgegeven voor de ziekenboeg, omdat met 360 meiden er regelmatig wel een zieke tussen zit.

Soeurs de Charité van de orde van Moeder Thérèsa, die ondervoede kinderen én hun moeders opvangen. De kinderen worden niet alleen verzorgd en opgeknapt, maar de moeders krijgen tevens les hoe zij hun kinderen met lokaal materiaal toch zoveel mogelijk eiwitten en vitamines kunnen geven. Tevens bezoeken deze nonnen enkele keren per week de gevangenis in Natitingou, waar de omstandigheden heel, heel slecht zijn. Zij geven daar geestelijke ondersteuning en delen voedsel en medicijnen uit aan de gevangenen. Tevens helpen zij een gevangene die vrijgelaten wordt om òf weer naar zijn dorp terug te keren of in een nieuwe omgeving een frisse start te maken.



Le Bon Sameritain

Le Bon Sameritain is een weeshuis van een pastor die 45 kinderen opvangt en verzorgt. Zijn kerk betaald de scholing en van een buitenlandse organisatie ontvangt hij wekelijks maïs als voedselondersteuning.



De zusters van de orde van de heilige Augustinus.

Zij vangen weeskinderen op in de stad, 5 nonnen verzorgen samen 120 kinderen. Veel van deze kinderen zijn van de stam Bariba. Als bij de Bariba een kind met de voetjes eerst geboren wordt of als bij een peuter de boventandjes voor de ondertandjes doorkomen, dan geloven de Bariba dat deze kinderen behekst zijn. In de dorpen worden zijsoms gedood of in de bossen neergelegd. In de stad belanden deze kinderen op de vuilnisbelt om uiteindelijk bij deze nonnen terecht te komen.

De zusters van de orde van de heilige Fransiscus.

Deze nonnen verzorgen circa 90 weesjes in Boukombé. De kinderen zijn voornamelijk wees geworden doordat de moeder in het kraambed is overleden. Met name in de dorpen gebeurd dit erg vaak doordat de vrouwen niet of nauwelijks toegang hebben tot de gezondheidszorg.

Of omdat zij niet voldoende op de hoogte zijn van de gevaren tijdens de zwangerschap en bevalling - dus wanneer zij naar een kraamkliniek moeten komen. Dit geldt met name voor de bevallingen waarvan de moeder jonger is dan 15 jaar, als de weeën langer dan 24 uur duren, als er bloedverlies optreedt, als de moeder 5 of meer kinderen heeft gehad of als de moeder kleiner is dan 1 m 50 en niet weet hoe oud zij is.

Maar ook het vervoer naar de kraamkliniek toe is een groot probleem.

Onverharde wegen, geen vervoer en vaak vele kilometers lopen over kleine paadjes door de heuvels onder moeilijke omstandigheden van rotsen, harmattan en gemiddeld 40-45 graden Celsius.

Vandaar dat de bouw van het gezondheidscentrum in Boukombé van zo een grote betekenis is.

Scholing:

De Stichting heeft meerdere scholingsprojecten lopen.

o.a. een alfabetiseringsproject voor volwassen vrouwen.

Dit vind nu nog plaats in Kouandé, maar zal, in verband met de centralisering van de projecten, in 2004 in Boukombé van start gaan.

Diverse studenten worden financieel ondersteunt om een beroepsopleiding te volgen. De resultaten zijn gecontroleerd en nieuwe verzoeken meegenomen om te bekijken of er donateurs gevonden kunnen worden.

Enkele kinderen uit kansarme gezinnen volgen de lagere school op kosten van de Stichting. Dit is in september 2003 van start gegaan. We zijn begonnen met 4 kinderen. In 2004 gaan er nog enkele kinderen bij geplaatst worden. Deze kinderen worden op privé scholen geplaatst omdat de staatsscholen vaak in staking zijn i.v.m. het niet uitbetalen van de salarissen van de leraren.

Ook zijn weeen lagere school gestart in Sonta, helemaal vanuit het niets.

De school is nu door de staat erkend en op dit moment wordt er een stenen school gebouwd. We hopen in 2004 voldoende middelen te hebben om deze school ook af te werken. D.w.z.het schilderwerk binnen en buiten en het inrichten van de lokalen met o.a. grote landkaarten en posters van dieren en dergelijke. Resultaat na 10 dagen bouwen (School Sonta)

10 dagen nadat de aannemer begonnen is met de bouw van de school in Sonta was dit het resultaat.
3 klaslokalen, een kantoor voor de directeur en een magazijn worden verwezenlijkt. In januari 2004 zullen de kinderen hun nieuwe school betrekken.

Gehandicapten:

Reeds enkele jaren ondersteunen wij Memouna en haar gehandicapte dochter Benazir. Memouna heeft - op kosten van de Stichting -een cursus gevolgd in Cotonou over het verzorgen van gehandicapte kinderen en inmiddels al heel wat andere gehandicapte kinderen naar voren gehaald die voorheen uit schaamte werden verborgen in de hut.

November 2003 konden wij dit project overdragen aan een Belgische organisatie die een tehuis voor geestelijk gehandicapte kinderen gaat bouwen in Natitingou en tevens Memouna officieel in dienst gaat nemen voor een termijn van 2 jaar om te helpen deze kinderen te begeleiden.

Dit omdat Memouna - dankzij de Stichting - de enige vrouw in het noorden is met een erkende opleiding voor gehandicapte kinderen.

De lichamelijk gehandicapte kinderen zullen wij in het vervolg doorverwijzen naar een tehuis voor lichamelijk gehandicapte kinderen in Perma. Dit tehuis staat onder leiding van een Frans echtpaar.

Aktie Benin zal hoogstens nog incidenteel financieel bijdragen ter ondersteuning van kinderen die wij in een van deze tehuizen gaan aanleveren.



Een ieder die een lezing wilorganiserenkan bellen om een afspraak te maken. Ook voor verdere informatie kunt u terecht bij Marjan Kroone, telefoon 050-3010213.