Afrikaans zaken doen

vrijdag 20 juni 2008
We zijn bezig een verbrandingsoven op ons terrein te bouwen. Dat heeft heel wat voeten in aarde, maar oké, de stenen zouden uiteindelijk in mei klaar zijn.
 
Ik zal eerst even uitleggen. Het geld moet uiteraard vooruit betaald worden, want er is nooit eigen vermogen bij een bedrijf om dit soort dingen voor te schieten. Dus daar begint de ellende al.
 
De stenen worden gemaakt door de technische school in Natitingou omdat ze echt in een oven gebakken moeten worden, dat vind je nergens behalve op een technische school. Jetse heeft de gebruiksaanwijzingen aangeleverd. Men was laaiend enthousiast om voor het eerst een voorschrift te hebben over hoe je een verbrandingsoven bouwt voor de tropen. Er is een kopie naar de Technische Hogeschool in Parakou gestuurd. Dus leuk, zo denk je.
 
Ik ben ondertussen naar Cotonou geweest om onze nieuwe hond op te halen en als ik terug kwam zou de oven klaar zijn. Nou al wat er klaar is na 10 dagen Cotonou, geen verbrandingsoven.
 
Dus vandaag komt Pierre de aannemer met de mededeling dat de stenen wel van SUPER-kwaliteit zijn, het is niet mogelijk ze in tweeën te hakken. Nee dat klopt, zeg ik. Daarom is de kwaliteit van en de verhouding tussen het cement, aluminium en dergelijke ook zo belangrijk. Ja, maar nu zijn ze van de TH in Parakou in Natitingou geweest en ze hadden nog nooit dergelijke stenen gezien, dus nu hebben ze de stenen meegenomen naar Parakou.
 
Wat…. Dus nu kun je niet bouwen? Nee, we moeten eerst weer nieuw cement en aluminium bestellen in Togo.
 
Waar heb je het over? Je haalt de stenen vandaag nog op uit Parakou. Nee, antwoord Pierre, dat kan niet, die zijn door een hoge piet van de universiteit in gebruik voor bij hem thuis…… WAT????
 
Ja, hij maar hij heeft de stenen vergoed, dus we moeten alleen maar weer nieuw aluminium vinden dan maken we nieuwe stenen. Maar de vakantie dan? Ja, die tijd kunnen we gebruiken om de materialen te vinden want de school gaat toch drie maanden dicht.
 
Ik PLOF, wijs met mijn vinger naar de deur, zeg tegen Pierre dat hij één week de tijd heeft om dit probleem te regelen en anders ziet hij zichzelf en de directeur van de school en de hoge piet van de universiteit op het politiebureau, dan dien ik een officiële klacht in. Hoe hoog iemand is interesseert me helemaal niets, ik ken - zeker weten - mensen hoger in de rangorde!           
Dit kan volgens mij alleen maar in Afrika.