Wat een schrik!

Vandaag belde Marjan met de mededeling dat ze waren bestolen. Schrik, schrik.... Zoals jullie weten zit Marjan in Cotonou om te netwerken, omdat er een nieuwe regering is gekomen. Jetse is haar gevolgd om enkele papieren, die Marjan nodig had vanuit Boukomb? te brengen. Vrijdagavond toen het al donker begon te worden moesten ze nog een stuk rijden. Vlak voor een bos krijgen ze een lekke band. Stopt er een brommer met 2 mannen en één vraagt of ze kunnen helpen. Diegene pakt de zaklantaarn van Marjan af om Jetse bij te schijnen. Marjan pakt de lantaarn weer terug en meldt, dat ze weg kunnen gaan, want ze hebben geen hulp nodig. Na nog wat gediscussieer met die ene man, verdwijnen de mannen. Maar wat blijkt.......Marjan mist haar tas uit de auto.

Een oud recept, de een leidt af en de ander doet zijn werk. Walgelijk. Alle belangrijke spullen zijn ze kwijt. Paspoort, rijbewijs, bankpasjes, geld en sleutels. Dus ze hebben eerst heel andere dingen aan hun hoofd, dan netwerken. Zorgen, dat ze weer een paspoort krijgen etc. en dat valt niet mee in Benin.

Natuurlijk overheerst het gevoel, ze leven nog, want ook dat blijkt daar voor te komen. Moord om een auto te stelen bvb. Na de eerste schrik is ook dat het gevoel bij Marjan en Jetse: WE LEVEN NOG! En daar zijn we zeer dankbaar voor.
Lida