Eindelijk regen en weer internet!

Jongens, jullie hebben geen idee hoe blij we hier zijn.

Geloof het of niet, maar we hebben weer internetverbinding. Het leven blijft spannend hier.

Daarnaast is gisteravond de eerste echte regenbui gevallen. Urenlang, met onweer en storm………. HEERLIJK!!! We waren aan het vergaderen en iedereen snel naar huis toen het zo hard begon te waaien, maar Jetse en ik bleven eerst op het terras zitten met de honden, in het donker want de stroom gaat er dan af in het hele dorp en toen we eenmaal doorweekt waren zijn we naar binnen gegaan. Gelukkig plavuizenvloer want alles natuurlijk een modderbende. Maar zo fijn! Je kunt dan bijna niet met elkaar praten omdat het golfplaten dak zoveel lawaai maakt als de regen erop slaat, maar dat maakt dan gewoon niet uit. Het heeft ca. 6 uur achter elkaar geregend en vanmorgen was de temperatuur gedaald tot 25 graden, zalig…………… Iedereen weer vol energie.

 

En dan onze puppies. Zo leuk, we hebben er zelf twee gehouden en het is niet te beschrijven hoe rijk we ons voelen met vier van die prachtige honden. Blanche – die overigens al donkerder wordt op dit moment – houdt van water en iedere dag stapt ze minstens 4 keer in een emmer water waar ze dan ook daadwerkelijk in gaat zitten. We hebben een bassin in de tuin neergezet zodat ze ook kan poedelen als ze straks wat groter is. Het is natuurlijk heerlijk koel zo’n bak water.

De laatste loodjes komen eraan voor de grote vakantie. Vier meiden van het internaat moeten deze maand examen doen en zijn hard aan de studie. Agnes wil na haar examen graag naar de technische school om secretaresse te worden en Rosine wil graag beginnen aan de beroepsopleiding voor verpleegkundige of verloskundige – waar ze maar een plaats kan vinden. Mocht dit gaan lukken dan betekent dit dat we in principe 2 plaatsen vrij krijgen voor nieuwe meiden op het internaat. Daarnaast hebben we nog een bed leeg, dus ik hoop oprecht dat we volgend schooljaar een tweede lichting kunnen realiseren.

Albert en Genevieve wijden zich zeer serieus aan hun taken als vrijwillige bestuursleden voor FSAB. Dit weekeinde ontving ik twee uitnodigingen voor bijeenkomsten. Een op vrijdagavond en een op zaterdagmorgen. Niet bijster belangrijk, maar toch, je moet hier je gezicht laten zien. Om daar netjes onderuit te komen wilde ik een briefje schrijven dat ik helaas al bezet was, zegt Albert tegen me, maar maman ik ga u toch vertegenwoordigen………… Ik kon hem wel zoenen!

Al met al een zeer positieve week, heerlijk om die kleine, normale dingen, weer zo te leren waarderen.

Liefs,

Marjan