2007 wk06 Hedwig weer naar Nederland

7 februari 2007

Telefoonverbinding We hebben telefoon sinds oktober afgelopen jaar, met Internet verbinding. Maar…. Regelmatig hebben we urenlang geen connectie. Niet erg, totdat je een paar echt dringende telefoontjes moet doen en dus rekent op dat moderne ding. Hij staat toch niet voor niets op het kantoor.

Vergeet het maar. Alleen ’s morgens om 4u30 connectie, maar dan kun je geen mensen gaan bellen. Na 5 dagen gefoeter maar weer als vanouds naar Nadoba om te bellen. Daar in Togo doet de telefoon het tenminste altijd. En wat blijkt, het ligt weer aan Noord-Benin. Ik bel naar Cotonou, geen probleem, direct connectie. Ik bel naar Natitingou, 3 personen, geen geluid. Dode lijn, zoals bij ons. Tjonge, wat een land.

Ons varkensvrouwtje
Intussen hebben we een nieuw klantje erbij, dat we ons “varkensvrouwtje” noemen. Ze is oud, totaal versleten en zooooo moe. Ze kwam met de klacht, ik ben zo moe en heb overal pijn. Zou ik malaria hebben of Fievre Thyphoide? Ze vraagt wat de analyses kosten. We doen gelijk even een feces onderzoek en algemeen bloedbeeld voor een heel mooi prijsje. Maar zelfs dat geld – 3 euro – heeft ze niet.

Ik heb een varken, dan ga ik dat verkopen, want ik wil weten wat ik heb, zegt ze dapper. Nee, oma, u mag uw varken niet verkopen voor een paar van die analyses, we vinden wel een andere oplossing. We nemen haar bloed af en laten haar wat poep in een potje doen. Kom later maar betalen. Maar dan de uitslagen. Niet te geloven. Wat is dat mensje ziek! Ze heeft niet alleen wormen, maar we vinden ook ook Schistosoma mansoni. De Fievre Typhoide is knal positief en we denken dat ze ook chronische lymfatische leukemie heeft. Jammer genoeg geen dokter aanwezig waar we even mee kunnen praten.

Hedwig hoort over het varkensvrouwtje en wil haar helpen. Dus gaat ze naar de tata, als afgevaardige kleindochter van oma Nellie die ook in Boukombé is geweest. We leggen uit dat oma Nellie zeker zou willen dat een zieke oma hier geholpen wordt als ze medicijnen kan kopen voor de behandeling. FSAB zal haar alle medicijnen die ze nodig heeft en alle vervolg analyses geven voor een eenmalige bijdrage van 3 EURO. Het is niet nodig haar varken te verkopen. Hedwig zal haar helpen omdat ze een oma is en ze niet zou willen dat haar oma ook geen geld had voor behandeling. Jullie hadden dat koppie van het varkensvrouwtje moeten zien. Alsof de hemel naar beneden was gevallen.

Kindjes krijgen via de thermometer methode
Als we naar huis gaan komt er een jonge vrouw naar me toe om haar baby te laten zien. Ruim een jaar geleden was ze bij me gekomen. Ze was toen al een jaar getrouwd en had nog steeds geen kindje en was bang dat haar man haar zou verstoten omdat ze onvruchtbaar was. Het voorstel van mij om eerst sperma-onderzoek te doen bij de man werd direct verworpen. Dus hebben we maanden getemperatuurd en kon ik haar zeggen wanneer ze moest zorgen seks te hebben met haar man. De eerste keer mislukte het en werd ze weer ongesteld, maar de tweede maand was het raak. Dus nu kwam ze haar zoon laten zien. Was het allemaal maar zo simpel op te lossen hier… Maar we zijn allemaal blij dat ze een kleine heeft. Dat is hier zeer belangrijk. Huwelijken zijn economische middelen om bescherming te hebben en zekerheid.

Hedwig weer naar huis.
We hebben het heel fijn gehad en weten dat we elkaar in april weer in Nederland zien. Dat maakt het afscheid ietsje makkelijker. Natuurlijk moest Hedwig nog even een klein probleempje oplopen bij de douane omdat ze een nijlpaard bij zich had dat zogenaamd van een beschermde boomsoort zou zijn. Met een hartverwarmende glimlach weet ze zich er weer uit te redden. Thuis heb ik onze kunstverkoper opgezocht maar hij zegt dat het gewoon onzin is, dat de douane waarschijnlijk wat geld wilde zien en een meisje dat alleen reist is een makkelijke prooi. Nou ja, ik weet het niet, in ieder geval zal hij in het vervolg een verklaring schrijven waarin hij verantwoording neemt voor de oorsprong van de kunstvoorwerpen. Bruno dook gelijk de slaapkamer van Hedwig in toen we weer thuis kwamen. Iedere morgen om 6 uur maakte hij haar wakker op bed, dus het is nu maar een stille bedoeling voor Bruno.

En weer de telefoon
Weer thuis blijkt de telefoon het nog steeds niet te doen. Ik probeer twee dagen en nachten mijn mail binnen te halen, geen Internet verbinding mogelijk niets! Zelfs niet om 3 en 4 uur ’s nachts. Dan hoor ik dat er helemaal geen connectie mogelijk is, niet met de vaste lijnen niet met de mobiele telefoons. Tot aan Parakou aan toe werkt de telefoon niet! Alleen de mensen die nummers hebben via de satelliet kunnen bellen. Hoelang gaat dit duren vraag ik moedeloos? Enkele dagen, maar enkele weken is ook mogelijk. Nou we zien wel even.

Allemaal een dikke knuffel en tot horens,

Marjan